Beaux-Arts Architectuur
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een monumentale architectuurstijl uit de 19e en vroege 20e eeuw, beïnvloed door de Franse École des Beaux-Arts, die zich kenmerkt door symmetrie, rijke decoratie en klassieke elementen.
Omschrijving
Beaux-Arts architectuur is een stijl die voortkwam uit het onderwijs aan de École des Beaux-Arts in Parijs en populair was in de 19e en vroege 20e eeuw, met name in Frankrijk en de Verenigde Staten. De stijl kenmerkt zich door pompeuze, symmetrische gebouwen, vaak afgewerkt met natuursteen. Een belangrijk aspect is de prominente eerste verdieping. Gevels worden rijkelijk versierd met elementen zoals zuilen, kroonlijsten, frontons, beelden en balustrades. Brede trappen en wijde bogen zijn zowel binnen als buiten veelvoorkomende toepassingen. Deze stijl werd vaak toegepast bij openbare gebouwen, zoals stadhuizen, musea en overheidsgebouwen.
Kenmerken en Toepassingen
Belangrijke kenmerken van Beaux-Arts architectuur zijn onder meer de symmetrische opzet en het gebruik van natuursteen voor de afwerking. De eerste verdieping is vaak de meest in het oog springende verdieping, hoger en prominenter dan de andere. Decoratieve elementen zoals rusticastukwerk, zuilen, kroonlijsten, frontons, mascarons, pilasters, balustrades en monumentale klassieke beelden sieren de gevels. Brede trappen en wijde bogen worden zowel binnen als buiten toegepast. De stijl is veel te vinden bij openbare gebouwen, zoals het Stadhuis Rotterdam of delen van het Monte Carlo Casino. Ook in Brussel zijn er meerdere panden en monumenten, zoals de Triomfboog van het Jubelpark en het AfricaMuseum, die kenmerken van deze stijl vertonen.
Vergelijkbare termen
Neoclassicisme
Gebruikte bronnen: